Η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης εορτάζεται στις 20 Οκτωβρίου
με σκοπό να ευαισθητοποιήσει όλο και πιο πολλούς για την έγκαιρη πρόληψη της
νόσου.
Η οστεοπόρωση είναι
μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα
οστού. Εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή πόνους έως ότου προκύψει κάποιο
κάταγμα, που εντοπίζεται συνήθως στο ισχίο, στην σπονδυλική στήλη, ή στον
καρπό. Γι΄ αυτό
χαρακτηρίζεται ως η σιωπηλή επιδημία της εποχής μας. Μπορεί να οδηγήσει σε
πόνους, ανικανότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις, στο θάνατο. Σε όλους μας
παρατηρείται κάποια οστική απώλεια με το πέρασμα των χρόνων, αλλά δεν θα
εμφανίσουμε όλοι οστεοπόρωση.
Στην μέση ηλικία, η πιθανότητα για τις γυναίκες
να εκδηλώσουν οστεοπόρωση μεγαλώνει, γιατί χάνουν την προστατευτική ιδιότητα
των οιστρογόνων στα οστά, όμως η
οστεοπόρωση μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και στα δύο φύλα λόγω
πολλών παραγόντων, όπως π.χ. χημειοθεραπείες. Επομένως, είναι απαραίτητο να
"χτίσουμε" γερά οστά κατά τη διάρκεια της ζωής μας και να
προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την οστική μάζα σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Η οστεοπόρωση
αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας για δύο λόγους: Πρώτον, διότι
είναι συχνή και δεύτερον, διότι συνεπάγεται σοβαρές επιπτώσεις στους ασθενείς
και στις οικογένειές τους, στο σύστημα υγείας και στην εθνική οικονομία. Η κύρια κλινική εκδήλωση της οστεοπόρωσης
είναι τα κατάγματα χαμηλής ενέργειας, δηλ. τα κατάγματα που συμβαίνουν μετά από
ελαφρού βαθμού τραυματισμό, όπως είναι π.χ. η πτώση από την όρθια θέση.
Περίπου στο 40% των περιπτώσεων
τα οστεοπορωτικά κατάγματα αφορούν τους σπονδύλους, 20% τον αυχένα του μηριαίου
οστού, 20% την κερκίδα και 20% διάφορα άλλα οστά. Αν και η οστεοπόρωση γενικά
θεωρείται ως πάθηση των γυναικών, ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, η
οστεοπόρωση προσβάλλει και τους άνδρες. Έχει μάλιστα διαπιστωθεί ότι το 30% των
οστεοπορωτικών καταγμάτων του αυχένα του μηριαίου οστού και το 20% των
οστεοπορωτικών καταγμάτων των σπονδύλων συμβαίνουν στους άνδρες.
Δύο είναι οι παράγοντες που παίζουν
καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης:
• Το χαμηλό επίπεδο της κορυφαίας οστικής μάζας που αποκτά
ένα άτομο στην ηλικία των 25 περίπου ετών
• Η αυξημένη οστική απώλεια που μπορεί να συμβεί μετά την
ηλικία των 45-50 ετών .
Πως μπορεί να
αντιμετωπιστεί:
Οι φυσικοθεραπευτές έχουν στην θεραπευτική τους φαρέτρα
πλήθος επιλογών για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Προληπτικά κάποιος
ασθενής που έχει διαγνωσθεί με οστεοπενία (στάδιο πριν την οστεοπόρωση) μπορεί
να υποβληθεί σε θεραπεία οστεογένεσης
και σε ειδικές θεραπευτικές ασκήσεις για την διατήρηση και ενδεχομένως την
αύξηση της οστικής τους πυκνότητας. Σε περίπτωση κατάγματος εφαρμόζεται
εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης, ώστε να επιστρέψει ο ασθενής το
συντομότερο στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Στην παρακάτω εικόνα σας παρουσιάζουμε περιστατικό ασθενή
που υποβλήθηκε σε οστεογένεση στο εργαστήριό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου